از این همه در به دری ، جون به لبم رسیده، کی مثل من، این همه درد بی کسی کشیده، مصیبتام گفتنی نیست، و الا می نوشتم، تا بوده این بوده و هست ، همیشه سرنوشتم، عجب.
درباره این سایت